TRAUMA

پلاک (Plate) :

پلاک ها صفحاتی فلزی با طول چند برابر عرض هستند که بر روی آنها سوراخ هایی برای ورود پیچ وجود دارد. پلاک ها به اشکال گوناگونی وجود دارند. پلاک به توسط پیچ به استخوان متصل می شود. پلاک هایی که بعد از شکستگی استخوان در اندام های فوقانی کارگذاشته می شوند معمولا تا آخر عمر در بدن می مانند و نیازی به خارج کردن ندارند مگر در موارد خاص ولی پلاک هایی که بعد از شکستگی استخوان در اندام های تحتانی گذاشته می شوند معمولا باید بعد از چند سال از بدن خارج شوند.

نیل (Nail) :

نیل میله هایی فلزی هستند که برای بی حرکت کردن شکستگی در استخوان های بلند کاربرد دارند. استخوان های بلند بدن معمولا مانند لوله توخالی هستند و با گذاشتن این میله ها در کانال وسط این استخوان ها میتوان شکستگی های جااندازی شده را بیحرکت کرد.

پیچ (Screw) :

پیچ ها متدول ترین ایمپلنت فلزی برای بی حرکت کردن استخوان ها بعد از جااندازی هستند. از پیچ میتوان به تنهایی یا همراه با پلیت یا نیل استفاده کرد.

پین (Pin) :

پین یک میله باریک فلزی است که به قطرهایی از یک میلیمتر تا 6 میلیمتر وجود دارد. با استفاده از پین میتوان دو استخوان شکسته شده را در کنار یکدیگر نگاه داشت. از این وسایل معمولا برای بی حرکت کردن استخوان های کوچک استفاده میشود. در بیشتر اوقات پین ها بعد از مدتی از بدن خارج می شوند.